منظور از داوری مقالات قضاوت درباره ساختار ومحتوای مقاله میباشدمقاله ارایه شده از هر لحاظ بررسی میشود و طبق نظر داوران قبول یا رد میشود در این بخش انواع داوری مقاله را برای شما بیان خواهیم کرد.
داوری مقاله یعنی افراد مخصص و خبره باید پژوهش های جمع اوری شده توسط یک محقق را که در قالب مقاله ارایه میدهد بررسی نمایند.هرمقاله قبل از به چاپ رسیدن پروسه داوری را طی میکند ممکن است سریعا قبول اصطلاحا(accept)شود و ممکن است به دلیل ایرادات موجود رد یا (reject)شود.این داوران خبره مقاله را مطالعه و اعتبار سنجی میکنند.ودرمورد نوآوری ها و وشیوه بیان نتایج نظراتی ارایه میدهند یک مقاله ممکن است در مرحله داوری رد شود یا قبول شود ویا به مرحله تجدید نظر فرستاده شود.داور باید پس از بررسی کلی مقاله نظرات سازنده به محقق ارایه دهد و مانند یک استاد راهنما یا مشاور عمل کند داور باید درحین داوری مقاله عادل باشد.باید در کارش مجرب باشد که مطلب ضعیف یا تکراری برای خواننده ارایه نشود. درصورت قبول یا رد موظف است به پرسش های های دیگر صاحب نظران یا سردبیران مجلات پاسخ دهد.داور باید در حین داوری به گونه ای رفتا رکند که انتظاردارد مقاله خودش مورد داوری قرار گیرد.
1 -مرتبط بودن مقاله با يك مشكل روز.
2 -مقالاتي كه نگارش عالي داشته، روال منطقي و مفاهيم قابل دركي دارند.
3 -مقالاتي كه طراحي (Design (عالي و متدلوژي مناسبي دارند. از سوي ديگردلايل رايجي كه باعث رد مقالات شده اند معمولاً در عناوين زير طبقه بندي ميشوند:
1 -مقالاتي كه آمار ناقص و ناكاملي دارند.
2 -استنتاج هاي بی مورد از نتايج( interpretation-Over)
3-استفاده از ابزارهاي نا مناسب اندازهگيري و تحليل دادهها.
4 -حجم نمونه مورد مطالعه كم باشد.
5 -متني كه ترتيب و روال مناسبي در نگارش ندارد.
6 -توضيح ناكافي اهميت موضوع.
در این روش داوری فرد نویسنده داور را نمیشناسد یعنی گم نام میماند.این روش یک روش رایج داوری است.ولی مزایا و معایب خاصی دارد از جمله:
مزایا: گمنام بودن داور این اجازه را می دهد که تصمیم گیری در باره مقاله به صورت مستقل انجام گیرد و از نویسندگان متاثر نشود.
معایب: گمنام بودن داور این اجازه را می دهد که تصمیم گیری در باره مقاله به صورت مستقل انجام گیرد و از نویسندگان متاثر نشود.
با این که این روش مزایا و معایب بسیاری دارد ولی در هرحال رایج ترین روش داوری است.
هم نویسندگان و هم داوران، گمنام هستند .
مزایا: ناشناس ماندن نویسنده، از هرگونه تورش داور ( برای مثال، در مورد کشور نویسنده، یا یک کار اختلاف برانگیز قبلی) جلوگیری می کند. همچنین، مقالات داوران برجسته، صرفا بر اساس محتوی مقاله تا شهرت نویسنده داوری میشود.
معایب: مشخص نیست که آیا مقاله واقعا می تواند همیشه، بویژه در حوزه های کاملا تخصصی کور بماند. داوران می توانند نویسندگان را بر اساس سبک مقاله، موضوع مقاله و خود ارجایی تشخیص بدهند.
هم نویسندگان و هم داوران، مشخص هستند.
مزایا: بعضی از دانشمندان معتقدند که این نوع داوری، بهترین شکل داوری برای جلوگیری از توصیه های غیر ضروری و توقف سرقت ادبی است و همزمان داوری مشفقانه و عادلانه را گسترش می دهد.
معایب: بعضی ها معتقدند که این نوع داوری، خیلی واقعی نیست زیرا ادب و احترام یا ترس از مواخذه های بعدی سبب می شود که داوران نظرات واقعی خودشان را بیان نکنند. برای مثال، داوران جوان ممکن است از ترس به خطر افتادن آینده شغلی، نظرات واقعی خویشدر مورد مقالات نویسندگان مشهور، را بیان نکنند. مطالعات مستقل از این نظر تا حدودی حمایت می کنند.