هر اثر علمی یا بر مبنای افکار و دستاوردهای خود نویسنده و یا بر پایه نوشته ها و مطالب دیگران است. بدیهی است که مرجع اثری که از آن استفاده شده ذکر گردد تا خواننده به سهولت به آن منبع دسترسی پیدا کنند. شیوه های ارجاع دهی مقاله انواع مختلفی دارد. برای اینکه بتوانید مقاله خوبی را پذیرش وبه چاپ برسانید، لازم است که شیوه های ارجاع دهی مقاله را به خوبی فرا بگیرید. موقع مقاله نویسی یا پایان نامه نویسی گاها ممکن است پیش بیاید در کنار این تحقیقات و پژوهش ها مرتکب سرقت ادبی یا به لاتین plagiarism شده باشیم. رعایت روش و نحوه رفرنس نویسی یا ارجاع دهی از مناسب ترین و اولین گام برای دوری از سرقت ادبی می باشد.

تفاوت روش های ارجاع دهی و رفرنس نویسی

وقتی نوبت به انواع سبک های ارجاع دهی می رسد دو مشخصه اصلی وجود دارد.

مورد اول مربوط به این است که چطور یک منبع در صفحه فهرست منابع یا “آثار مورد استناد” نوشته می شود. آیا عناوین به صورت ایتالیک(italic) نوشته می شوند؟ آیا دوره زمانی یا تاریخ در انتهای هر منبع در لیست قرار می گیرد؟

مشخصه دوم روش استناد به منبع درون متن است.

انواع روشهای رفرنس دهی:

رفرنس دهی به روش شیکاگو

این روش بیشتر در پایان نامه ادبیات فارسی، پایان نامه تاریخ و در کل در پایان نامه علوم انسانی مورد استفاده قرار میگیرد. در این روش استناد به دو صورت درون متنی و برون متنی هم کاربرد دارد. در انتهای هر نقل قول، متن یا نوشته‌ی اقتباس شده از دیگر نویسندگان، از یک شماره استفاده می‌کنیم. توضیحات را می‌توانیم در پی نوشت لحاظ کنیم و در این صورت نیازی به توضیح در فهرست منابع انتهای اثر نیست. فهرست منابع و پی نوشت تنها در فرمت نوشتاری تفاوت دارند.

روش رفرنس دهی IEEE

سبک IEEE، استانداردی برای تمامی ژورنال‌ها و مجلات انجمن IEEEمی‌باشد. این سبک رفرنس نویسی اکثر مواقع برای مقالات در زمینه‌ی مهندسی و علوم کامپیوتر، استفاده می‌شود. در این روش نیز، مانند سبک ارجاع دهی شیکاگو در متن از اعداد استفاده می‌کنیم و در انتها از فهرست منابع را، لحاظ مینماییم.

رفرنس دهی به روش APA (ای پی ای)

این روش ارجاع دهی بیشتر برای کارهای پژوهشی و تحقیقات اجتماعی مورد استفاده قرار می‌گیرد. در سبک رفرنس نگاری APAاز هر چهار طرف کاغذ یک اینچ (معادل ۲. ۵۴ سانتی متر) فاصله اعمال می‌شود. فونت مورد استفاده در این سبک عموما Times New Roman می‌باشد.

در این روش ارجاع دهی قسمتی از اطلاعات منبع در متن نوشته می‌‌آید و شکل کامل‌تری از مشخصات منبع در انتهای فایل متنی یا همان قسمت منابع یا مآخذ، قید می‌شود.

رفرنس دهی به روش هاروارد(Harvard )

Harvard سبکی است که در درجه‌ی اول توسط دانشجویان استفاده می‌گیرد. روش ارجاع دهی هاروارد دو نوع استناد را شامل می‌شود:

استناد در متن: زمانی که از یک نقل قول استفاده می‌کنیم، بلافاصله بعد اتمام جمله داخل پرانتز نام نویسنده و سال را قید می‌کنیم.

در دیگر موارد از فهرست منابع استفاده می‌کنیم که در این حالت اطلاعات کامل را در فهرست منابع قید می‌کنیم

رفرنس دهی به روش ونکور(Vancouver)

سبک ونکوور توسط کمیته بین المللی ویراستاران مجله پزشکی (ICMJE) ارائه شد و بیشتر در دنیای پزشکی مورد استفاده قرار می گیرد. به جای استفاده از سیستم نویسنده-تاریخ، در سبک ونکوور از سیستم عددی استفاده می شود. در نوشته، منبع با یک شماره مشخص می گردد در حالیکه جزییات منبع در یک لیست کامل در فهرست منابع قرار می گیرد.

در ادامه مروری کلی بر سبکهای ارجاع دهی که بیش از همه مورد استفاده قرار میگیرند خواهیم داشت.

نوع ارجاع دهی	تخصص و موضوع	روش ارجاع دهی
APA	علوم اجتماعی	نویسنده-تاریخ
هاروارد	اقتصاد	نویسنده-تاریخ
ونکوور	علوم پزشکی	عددی
شیکاگو A	علوم انسانی	نشانه گذاری
شیکاگو B	علوم انسانی	نویسنده-تاریخ
OSCOLA	حقوق	نشانه گذاری
MLA	زبان شناسی	نویسنده-عدد صفحه
نوع ارجاع دهی	تخصص و موضوع	روش ارجاع دهی
MLA	زبان شناسی	عددی
IEEE	IT	نشانه گذاری
Turabian	زبان شناسی	نویسنده-تاریخ
AMA	پزشکی	عددی
ACS	شیمی	عددی، نویسنده-عدد صفحه و نشانه گذاری
NLM	پزشکی	عددی
AAA	مطالعات اجتماعی	عددی
APSA	علوم سیاسی	نویسنده - تاریخ
ABNT	فنی	عددی، نویسنده-تاریخ