در ایران سه نوع مجله داریم که اعتبار و درجه علمی آن ها از طرف یکی از سه ارگان یعنی وزارت علوم، وزارت بهداشت و حوزه علمیه تعیین می گردد و به ترتیب اعتبار عبارتند از:مجلات علمی-پژوهشی، مجلات علمی- ترویجی و مجلات علمی- تخصصی.
مجلات علمی پژوهشی مشتکل از موضوعاتی علمی میباشند که توسط مطالعه ای هدفمند به وجود آمده اند و برای اولین بار مطرح شده اند و نتیجه پژوهش ها و آزمایش های فرد هستند.نتایج آن نیز کاربردها، روش ها و مفاهیم و مشاهدات در زمینه علمی با هدف گامی موثر در مرزهای علمی و فناوری می باشد. هدف اصلی مقاله علمی-پژوهشی ساخت یک استدلال و استنتاج می باشد. یکی از قسمت های چنین مقاله ای مرور ادبیات می باشد. در مقاله علمی-پژوهشی، ادبیات به عنوان اساس کار محسوب می شود و از نگرش و تحلیل نوینی را که محقق به دنبال ایجاد آن است، حمایت می کند. مخاطبین اصلی مقاله علمی-پژوهشی، اساتید دانشگاه ها، دانشجویان دوره دکتری و کارشناسی ارشد هستند.
این نوع مجلات بر خلاف مجلات علمی پژوهشی نوآوری و ابداع خاصی ندارند و در رابطه با موضوع جدیدی نوشته نمیشوند وآزمایش و جمع آوری داده خام هم ندارد مقاله علمی ترویجی ادبیات پژوهش موجود در یک فیلدخاص را خلاصه میکند و سعی دارد تا شرحی بر وضعیت کنونی موضوع مورد بررسی ارایه دهد.
یک مقاله علمی-ترویجی بسته به شرایط ممکن است منابع را ارزیابی و تحلیل کند و یا می تواند بر اساس تلفیق و ترکیب دانش موجود برای آشکارسازی ابعاد مساله ای خاص انجام شود.
مقالات مروری، تدوینی، ترجمهای و... از این گونه مقالات به شمار می روند. مقالههای تحلیلی به لحاظ ارزش علمی در بین مقالات، ارزش و اعتبار بیشتری دارند؛ اما بیشتر حالت آموزنده دارند زیرا پژوهشگر کارهای قبلی را نقد کرده و چیز بدیعی به آن نمی افزاید. برای چاپ مقاله در نشریات علمی-ترویجی باید نکاتی را از لحاظ نگارشی مد نظر قرار داد.
این گونه مجلات وابسته به برخی ارگان ها و نهادهای خاص می باشد و مباحث تخصصی را نیز مطرح می کنند و نویسندگان متعددی می توانند مطالب خود را برای این مجلات بفرستند. این مجلات اغلب هیچ امتیاز و مجوز علمی را از ارگان های زیربط مانند وزارت علوم، وزارت بهداشت یا حوزه علمیه دریافت نکرده اند و تنها برای اطلاع رسانی و افزایش سطح آگاهی اقشار خاصی از افراد جامعه به چاپ مطالب می پردازند.