در فرایند فعالیتهای پژوهشی، یکی از مهمترین فاکتورها پایبندی و تعهد به مسئله اخلاق پژوهشی در جز به جز این فرایند است. چرا که اخلاق در پژوهش متضمن کیفیت در انجام پژوهش بوده و به محقق کمک میکند تا تمامی این فرایند با دقت دو چندان به انجام برسد.
در فرایند فعالیتهای پژوهشی، یکی از مهمترین فاکتورها پایبندی و تعهد به مسئله اخلاق پژوهشی در جز به جز این فرایند است. چرا که اخلاق در پژوهش متضمن کیفیت در انجام پژوهش بوده و به محقق کمک میکند تا تمامی این فرایند با دقت دو چندان به انجام برسد. آشنایی با وظایف اخلاقی در پژوهش و همچنین سوءرفتارهای احتمالی در هر مرحله از فرایند پژوهش نخستین گام موثر در راه افزایش اخلاق مداری در پژوهشهای علمی میباشد. در مجموع، اخلاق پوهشی ضامن سلامت و استواری فرآیند تولید، اشتراک و نشر دانش است. در سایه این اخلاق، پژوهشگران به یکدیگر اعتماد دارند و جامعه نیز به اصالت، صحت و درستی یافتههای پژوهشی اعتماد خواهد داشت. این اعتماد دوجانبه سرمایهای عظیم است که پایههای پیشرفت و پویایی هر جامعه بر آن استوار خواهد بود. اخلاق پژوهشی محققین را موظف میسازد که اگر از آثار دیگران استفاده میکنند به آن آثار به درستی استناد کنند و حق مولف را در هر شرایطی پاس دارند و این همان نقطه عطف اخلاق در پژوهش است. امر نکوهیده ای که در این زمینه همواره مطرح است، مبحث سرقت ادبی از آثار علمی دیگران است که گاه بصورت خواسته یا ناخواسته از سوی برخی محققین اتفاق می افتد.
اگر بخواهیم تعریف دقیقی از سرقت ادبی داشته باشیم باید گفت که سرقت یا تخریب (ایده ها یا سخنان فردی دیگر) با عنوان فردی دیگر (غیر از صاحب اصلی)، استفاده از (محصولات و حاصل اثر دیگران) بدون دادن حق الزحمه آن، انتشار و یا ارائه یک ایده با نام ایده جدید یا اصلی که در واقع از یک ایده دیگری مشتق شده است؛ به عبارت دیگر، سرقت ادبی عملی کلاهبردارانه و تقلبی است. این امر شامل سرقت حاصل زحمات دیگران و همچنین دروغ های گفته شده بعد از آن است.
سرقت ادبی میتواند تمام یا بخشی از کار را شامل شود. حتی شاید فرد، به نوعی آن را تغییر دهد و استفاده کند این کار نیز جزء مصادیق پلاجیاریسم یا سرقت ادبی محسوب میشود که خود شامل دو نوع intentional plagiarism یعنی پلاجیاریسم عمدی و Unintentional plagiarism یعنی پلاجیاریسم غیرعمدی میباشد. در بررسی سرقت ادبی مقالات ISI، حتی استفاده از کارهای قبلی خود نویسنده در مقاله جدیدش نیز با وجود این که سرقت ادبی نیست اما مورد قبول نخواهد بود. مجلات معتبر پیش از چاپ مقالات، بررسی سرقت ادبی مقالات ارسالی را توسط نرمافزار تشخیص سرقت ادبی انجام میدهند و بصورت کامل، هرگونه سرقت ادبی در آن مشخص خواهد شد.
سرقت ادبی، ارزش علمی یک کار پژوهشی و اعتبار محقق یا پژوهشگر را زیر سوال برده و پیامد های نه چندان خوشایندی برای او به دنبال دارد. همچنین تکرار چنین اقداماتی از طرف افراد مختلف، میتواند اعتبار یک مرکز یا دانشگاه و در صورتی که زیاد باشد حتی وجهه علمی و اعتبار پژوهشی یک کشور را تخریب کند. بنابراین لازم است که در این زمینه اطلاع رسانی، فرهنگسازی و آموزش های لازم انجام گیرد. در نگارش مقالات، چنانچه نویسنده از مقاله فرد دیگری بخشی از متن مقاله یا پژوهش را بدون تغییر، کپی کند این کار سرقت ادبی محسوب میشود. همچنین در صورتی که از مقاله دیگری بهعنوان مرجع استفاده کرده باشد نیز اگر تشابه متن مقاله در حال نگارش با متن مرجع، توسط نرم افزارهای مربوطه و سایتهای تشخیص سرقت ادبی، بیش از ۵۰ درصد گزارش شود مقاله فوق، جزو مصادیق سرقت ادبی گزارش میشود.
برای پیشگیری از بروز چنین اتفاقاتی و عواقب آن، لازم است در پروسه نگارش مقالات علمی، با اصول و قواعد رفرنس دهی، ارجاع، استناد، نقل قول و هر چیزی که یک مقاله را از اتهام سرقت ادبی مبرا میکند، آشنایی کافی داشته و آنها را اعمال کنید تا در مراحل بعدی پذیرش مقاله در مجلات معتبر با مشکلاتی از این دست مواجه نشوید. در این زمینه، موسسه سینا با اتکا به تخصص و مهارت کارشناسان برجسته خود، خدمات کاملی را در خصوص پارافریز مقالات و رفع موارد احتمالی سرقت ادبی در آنها ارائه میدهد که این خدمات، در کنار سایر امور پذیرش و چاپ مقاله، اعم از ترجمه تخصصی، معرفی مجلات معتبر، فرمت بندی و ویراستاری، سابمیت، پذیرش و چاپ تضمینی مقاله انجام میشود تا محققین و دانشجویان عزیز دغدغه ای در خصوص چاپ و نشر آثار پژوهشی خود نداشته باشند. کافیست با ما تماس بگیرید.
بیشتر بخوانید: