در نگارش یک مقاله علمی-پژوهشی باید دانست که مهمترین پارامتر در نگارش یک پژوهش ، نوآوری و هدف اصلی مقاله ایجاد یک استدلال قوی است.
روش نگارش مقاله علمی-پژوهشی
مقاله علمی پژوهشی، مقاله است که نوآوری داشته باشد و جستجوی یه بحث جدید در تاریخ علم که قبلا در مورد آن کاری نشده است، دشوار است. این نوآوری نباید فقط در روش جدید، تعریف جدید، مساله جدید و ... در تاریخ علم باشد. هدف اصلی مقاله علمی پژوهشی ایجاد یک استدلال است. یکی از بخش های چنین مقاله ای مرور ادبیات است. در یک مقاله علمی پژوهشی، ادبیات به عنوان اساس وبنیان کار ارائه می شود و بینش جدیدی را که محقق به دنبال ایجاد آن است، پشتیبانی میکند. این مقالات برخلاف مقالات علمی ترویجی که هدف آن خلاصه کردن و استنتاج مباحث و ایده های دیگران است، این مقالات در پی ایجاد و ترویج موضوع جدیدی هستند.
جهت نگارش یک مقاله علمی-پژوهشی و درج آن در مجلات معتبر داخلی یا ISI رعایت برخی نکات الزامی است. پژوهش علمی را با روش صحیح پژوهش می شناسند و بخاطر داشته باشید همیشه روش پژوهش از موضوع پژوهش مهمتر است. بهترین موضوع اگر با روش صحیح مورد پژوهش قرار نگیرد و با روش صحیح نگارش نشود فاقد هرگونه اعتبار و ارزش علمی است.
اصطلاحی به نام In The Bin در جوامع آکادمیک رایج است که به معنای "بدرد سطل زباله می خورد" است. این اصطلاح به مقالاتی گفته می شود که در آنها اصول پژوهش و نگارش علمی رعایت نشده است و به هنگام داوری بدون آنکه موضوع پژوهش مطالعه شود مستقیماً درون سطل زباله انداخته می شود.
ویژگی های اصلی مقاله علمی-پژوهشی
اولین گام در تهیه یک مقاله علمی-پژوهشی انتخاب موضوعی است که چیزی به علم اضافه کند. یک پژوهشگر تازه کار ممکن است تصور کند یک موضوع با اهمیت در زمینه مدیریت مانند TQM یا CRM یا موارد دیگری از این دست یک موضوع بسیار علمی و قابل توجه است. بنابراین مطالعات گسترده در این زمینه و استفاده از چندین و چند منبع داخلی و خارج، تلخیص، مقایسه و ارزیابی و نتیجه گیری از این منابع یک پژوهش کامل و جدید را شکل می دهد اما این بزرگترین اشتباهی است که برای نگارش یک مقاله علمی-پژوهشی بدان دچار می شوید. انتخاب یک موضوع بزرگ و گسترده از عهده یک مقاله خارج است و انتخاب یک موضوع گسترده برای یک مقاله اشتباه است.
اشتباه بزرگ دوم این است که به چنین مقالاتی Review گفته می شود و فاقد ارزش علمی است. گردآوری آثار و نتایج مولفین دیگر و درکنار هم قرار دادن آنها مجموعا ادبیات پژوهش یک مقاله علمی-پژوهشی را تشکیل می دهد. پس از انتخاب یک موضوع مناسب سپس باید به گردآوری آثار و نتایج مولفین داخلی و خارجی در زمینه موضوع منتخب بپردازید. به این ترتیب ادبیات پژوهش شما شکل می گیرد. مهمترین ویژگی و ارزش هر پژوهش علمی اتکای آن بر اطلاعات دست اول است که در روند انجام پژوهش بدست می آید.
بخش های اساسی یک مقاله علمی پژوهشی به ترتیب زیر است:
عنوان ؛اسامی نویسندگان ؛چکیده؛ بدنه مقاله شامل مقدمه،پیشینه تحقیق؛ روش تحقیق؛ نتایج؛ جمعبندی شامل بحث و مقایسه، کاربرد نتایج در دنیای واقعی، پیشنهاد تحقیقات آینده؛ سپاسگزاری و منابع . ما سعی میکنیم در این مقاله هرکدام از این بخش ها را به تفصیل بیان کنیم.
عنوان مقاله علمی پژوهشی
این بخش موضوع پژوهش را به طور خلاصه برای خواننده ارائه می کند و باید با موضوع و اهداف تحقیق هم خوانی داشته باشد. این بخش بهتر است بیش از یک سطر نباشدو تا حد امکان جامع و مانع باشد. عنوان مقاله میشه گفت ستون اصلی یک تحقیق است اگه این بخش با نواقصی روبه رو شود در کل تحقیق اثراتش را خواهد گذاشت.
اسامی نویسندگان (افیلیشن) مقاله علمی پژوهشی
اسامی نویسندگان اغلب زیر عنوان مقاله آورده می شود. مشخصات، آدرس، تلفن، فاکس و مشخصات نویسندگان در این بخش ذکر می شود.
چکیده مقاله علمی پژوهشی
این بخش معمولا بین 150 تا 400 کلمه است(از نیم تا یک صفحه). در چکیده با بیانی گذشته نگر ابتدا موضوع و یا هدف پژوهش در حداکثر دوسطر توضیح داده می شود.آنگاه روش پژوهش که شامل جامعه، نمونه،روش اجرا، زمان و مکان اجرای پژوهش و ابزار جمع آوری داده ها است مجموعا در حداکثر سه تا چهار سطر توضیح داده می شود و آنگاه شرح تحلیل یا نتایج کلی پژوهش در دو تا سه سطر انجام می گیرد.چکیده باید آیینه تمام نمای مقاله باشد.
بخش چکیده به دو دلیل حائز اهمیت است:
این بخش برای اطلاع رسانی به سایر محققان در سایت های اینترنتی قرار می گیرد تا دیگران از حاصل تلاش نویسنده بهره مند گردند.
دوم به این خاطر که خواننده با مطالعه این بخش است که تصمیم می گیرد مابقی مقاله را بخواند یا نه. چکیده را بعد از اینکه مقاله تکمیل شد، می نویسند.
کلمات کلیدی مقاله علمی پژوهشی:
کلید واژه شامل یک تا حداکثر سه کلمه می باشد و در جستجوها به عنوان پل ارتباط بین جستجوگر ومطلب قرار گرفته و او را به محتوا نزدیک تر میکند. نویسنده مقاله کلماتی که اصل مقاله براساس آن نوشته شده است را به عنوان کلمات کلیدی معرفی میکند. هر چه در این کار بیشتر دقت کنیم، بهتر میتوانیم جستجو کنندگان را به مقالمون نزدیک تر سازیم.
مقدمه مقاله علمی پژوهشی:
این بخش خود به سه بخش تقسیم می شود: برای آشنایی بیشتر خواننده تعریفی کلی از موضوع داده می شود بعد از این بخش به اهداف در نظر گرفته شده از انجام تحقیق پرداخته می شود و در بخش آخر نیز به ساختار های بعدی مقاله اشاره می شود.
ادبیات پژوهش مقاله علمی پژوهشی:
این بخش شامل مبانی نظری و تحقیقاتی است که قبلا توسط اشخاص دیگری انجام شده است که سعی می شود نقاط ضعف و قوت این کارهای قبلی مورد سنجش قرار می گیرد. مقاله انجام شده کنونی هم با با کارهای قبلی مقایسه میشود.
روش تحقیق مقاله علمی پژوهشی:
این بخش نوع تحقیق را مشخص میکند. روش نمونه گیری، ابزار تحقیق، جامعه و نمونه، میزان پایایی و روایی تو چگونگی انجام پژوهش را مشخص می کند.
نتایج و یافته ها مقاله علمی پژوهشی:
در بخش نتایج و یافته ها مشخص می شود که نتایج به دست آمده فرضیات تحقیق را تایید میکنند یا نه. اگه فرضیات مورد تایید قرار بگیره به شیوه ای واضح و روشن بیان می شوند.
پیشنهاد هایی برای تحقیقات آینده : در این قسمت نویسنده راه را برای ادامه تحقیقات بوسیله دیگران و یا برای خود در آینده هموار نموده، و حداقل باید یک عنوان مقاله جدید(کوتاه، مناسب، زیبا و جذاب) مرتبط با مقاله حاضر خود را، به خواننده ارائه نماید.
سپاسگزاری
در طول تحقیق کسانی که به پژوهشگر کمک کرده اند بهتر است به نحوی تشکر و قدردانی خود را بیان کنند که این بخش به همین منظور می باشد. این قسمت بهتر است بین 2-5 سطر باشد البته آوردن این بخش اختیاری است و میتوان ننوشت.
منابع:
یکی از ملاک های ارزشیابی یک مقاله علمی چگونگی استفاده از منابع دسته اول و بروز است .هر چه غنای علمی منابع استفاده شده در مقاله بیشتر و بهتر باشد مقاله از استحکام علمی بیشتری برخوردار است . هنگامی که نام نویسنده و تاریخ انتشار اثری در پرانتز ذکر می شود باید در بخش پایانی مقاله ، فهرست منابع به ترتیب حروف الفبا ارائه شود در صورتی که از یک نویسنده چندین اثر در یک مقاله مورد استفاده قرار بگیرد برای شناسایی منبع باید از شماره های ۱و۲و… یا حروف الفبا الف،ب،… استفاده شود