سینا ترجمه
یکی از روش های رفرنس نویسی در پایان نامه و مقالات، روش شیکاگو می باشد که نسبت به شیوه های ونکوور و APA کمتر از آن استفاده می شود.
طبق مطالبی که قبلا به آنها اشاره کرده‌ایم، رفرنس نویسی برای مقالات و پایان‌نامه و سایر متون علمی انواع مختلفی دارد که در صورتی که شما بخواهید به عنوان یک پژوهش‌گر یک تحقیق علمی را تهیه کنید، بایستی بر حسب موقعیت و خواسته‌های دانشگاه یا مجله مد نظر برای چاپ مقاله، نوع خاصی از رفرنس نویسی را انتخاب کنید. رفرنس نویسی به روش شیکاگو یکی از این انواع روش‌هاست که در این مطلب قصد داریم به آن بپردازیم.
انواع رفرنس نویسی را بار دیگر یادآور می‌شویم:
در حالت کلی رفرنس نویسی برای نوشته‌های علمی به سه علت انجام می‌پذیرد:
رفرنس نویسی به روش شیکاگو یک روش معمول در رفرنس نویسی است و به شما در رسیدن به اهداف مذکور کمک خواهد کرد.
این نوع از رفرنس نویسی به دو حالت زیر امکان‌پذیر است:
رفرنس نویسی به روش شیکاگو به دو طریق امکان‌پذیر است که استایل کلی هر دو روش یکسان است.
در صورتی که استاد شما یا مجله مد نظر جهت چاپ مقاله، نوع رفرنس نویسی به روش شیکاگو را به طور دقیق برای شما توضیح نداده است، می‌توانید از ادامه همین مطلب برای آشنایی با این دو حالت و انتخاب مناسب‌ترین گزینه بهره ببرید.
سیستم یادداشت و کتاب‌شناسی مناسب‌ترین حالت رفرنس نویسی به روش شیکاگو برای نوشته‌های علوم انسانی از جمله ادبیات، تاریخ و هنر است. در این سیستم منابع به صورت عددی شماره گذاری شده‌اند و با استفاده از این اعداد در پاورقی و یا پایان نوشته به منابع اصلی استناد داده شده است. هر منبع در توضیح یکی از اعداد که به صورت بالانویس در متن آورده شده‌اند، مطرح شده است. منابع همچنین در یک کتاب‌شناسی (و یا فهرست کتاب)، نیز اشاره شده‌اند. سیستم یادداشت و کتاب‌شناسی می‌تواند تنوع بسیاری از انواع منابع را در خود بگنجاند. این منابع اغلب شامل مواردی می‌شوند که به صورت مرتب در سیستم نام نویسنده و تاریخ نشر نوسته جای نمی‌گیرند.
سیستم نام نویسنده و تاریخ نشر نوشته، در متون علمی و به خصوص علوم اجتماعی کاربرد بیشتری دارند. در این سیستم، منابع به صورت مختصر در داخل متن اشاره شده‌اند؛ معمولا این نوع رفرنس نویسی در داخل متن به این صورت است که نام خانوادگی و تاریخ نشر منبع علمی در داخل پرانتز و در مقابل اطلاعات اخذ شده از منبع مربوط آورده می‌شوند. هر کدام از منابع اشاره شده در داخل متن به صورت کامل و با توضیحات مورد نیاز، در پایان متن و در قسمت فهرست منابع، که اطلاعات کامل کتاب‌شناسی در آن آورده شده است، مطرح شده‌اند.
با وجود تفاوت در استفاده از اعداد و یا پرانتز در داخل متن به منظور رفرنس نویسی به روش ونکوور ، این دو سیستم در نهایت یک استایل کلی و مشابه هم را به اشتراک می‌گذارند.
در ادامه برای هر کدام از روش‌های مذکور در رفرنس نویسی به روش شیکاگو مثال‌هایی آورده شده است.
روش یادداشت و کتاب‌شناسی:
یادداشت‌ها همان استنادات توضیحات کامل شده بخش یادداشت خلاضه شده هستند.
یادداشت در پاورقی:
یادداشت‌های خلاصه شده:
اطلاعات کامل در بخش کتاب‌شناسی به ترتیب حروف الفبا:
Grazer, Brian, and Charles Fishman. A Curious Mind: The Secret to a Bigger Life.New York: Simon & Schuster, 2015.
Smith, Zadie. Swing Time. New York: Penguin Press, 2016.
روش نام نویسنده و تاریخ نشر:
ارجاع در داخل متن:
(Grazer and Fishman 2015, 12)
(Smith 2016, 315–16)
لیست منابع در پایان متن و به ترتیب حروف الفبا:
Grazer, Brian, and Charles Fishman. 2015. A Curious Mind: The Secret to a Bigger Life. New York: Simon & Schuster.
Smith, Zadie. 2016. Swing Time. New York: Penguin Press.
