سینا ترجمه
گاهی طولانی شدن مدت زمان داوری و تمایل برای چاپ مقاله در مدت زمان کوتاه، نویسندگان را ترغیب به سابمیت مقاله در ژورنال دیگر میکند، رغبتی که آنها را در خطر می اندازد.
هر مقاله، در همان زمان حداکثر، می تواند به یک مجله ارسال شود. همزمان با فرستادن یک مقاله به دو یا چند مجله به برخی از غیر خوانندگان، که اگر به روز شود، در تمام این مجلات اعلام خواهد شد و به عنوان یک سابقه تاریخی در نظر گرفته خواهد شد. تصور کنید که زمینه تحصیل یا مقاله شما بسیار تخصصی و تخصصی است؛ در این مورد، احتمال دارد که هر دو مقاله مجله شما به یک داور ارسال شود. در چنین شرایطی، داور ممکن است با توجه به سردبیر، نام نویسنده یا نویسندگان مقاله را به طور دائم در لیست سیاه مجله (ها) قرار دهد.از این رو نمی توان یک مقاله را در بیش از یک نشریه به چاپ رساند. زیرا از نظر اخلاق پژوهشگری این کار ناپسند است. داوران در مرحله داوری وقت خویش را هزینه می کنند تا در مورد مقاله نظر دهند آن وقت درست نیست که اینگونه رفتاری از پژوهشگر سر بزند. از طرف دیگر در حین ثبت مقاله در مجله برای ارسال یکی از مراحل این است که شما تأیید می کنید این مقاله در هیچ مجله دیگری منتشر نشده و نخواهد شد. و همچنین ممکن است چند مجله مختلف که مقاله شما به آن ها ارسال شده است داور یکسان داشته باشند. و این کاملاً طبیعی است و ممکن است زیاد اتفاق بیفتد. زیرا مجلات برای انتخاب داوران افرادی را برمیگزینند که نسبت به موضوع مقاله اشراف کامل داشته باشند. در این صورت داور متوجه تخلف شما می شود و علاوه بر خدشه دار شدن حیثیت علمی، نام شما در block list مجلات قرار می گیرد که تا آخر عمر نمی توانید به این مجلات مقاله ای ارسال کنید.
توجه داشته باشید که کنفرانس ها اغلب عجیب و غریب هستند. به این ترتیب، مقالات ارائه شده در کنفرانس می تواند به طور همزمان به یک کنفرانس یا یک مجله ارسال شود. اما این یک قاعده کلی نیست و برخی از کنفرانس ها این را قبول نمی کنند و مانند مجلات حق ندارند به طور همزمان این مقاله را در جای دیگر ارسال کنند. قاعده کلی این است که از زمانی که مقاله به یک مجله ارسال شد، هیچ کپی از آن نباید در هر فرآیند دیگر مورد قضاوت قرار گیرد. حتی اگر قبلا یک نسخه از مقاله را به یک مجله ارسال کرده اید و اکنون پشیمان شده اید و می خواهیم آن را به مجله دیگری بفرستیم، باید مقاله را از اولین حکم مجله حذف کنیم (برای مثال، با ارسال یک نامه به سردبیر اولین مجله) و علاوه بر این، هنگام ارسال مقاله به مجله بعدی، لازم به ذکر است که این مقاله قبلا در پرونده داوری مجله دیگری بوده اما به هر دلیلی از روند حذف شده است. البته، پس از یک مقاله در مجله رد می شود، می توان آن را به یک مجله فرستاد.
اکثر ژورنال ها و مجلات از نویسندگان مقاله در قالب covering letter تعهد میگیرند که مقاله ارسال شده از سوی آنها قبلا منتشر نشده و یا در ژورنال دیگری سابمیت نشده باشد. دو دلیل برای ممنوعیت این کار وجود دارد. دلیل اصلی اتلاف وقت داوران است، زیرا این زمان برای سردبیر بسیار مهم می باشد. چون پیدا کردن داوران مناسب و قانع کردن آنها برای پذیرش و صرف زمان برای داوری مقاله، کار بسیار سختی می باشد. دلیل دوم ممنوعیت، جلوگیری سردبیر از انتشار مقاله ای است که قبلا منتشر شده است. چرا که درصورت وقوع چنین اتفاقی (duplicate publication)، سردبیر ژورنال مقاله مذکور را باطل و نام نویسندگان و عنوان مقاله را به اطلاع موسسه/دانشگاه نویسندگان مقاله می رساند.
در صورتی که هنگام فرآیند ثبت درخواست چاپ مقاله، همان مقاله در مجله دیگری در حال داوری باشد و ما آن را به مجله اطلاع ندهیم، بعد از ارسال مقاله به مجله، پاسخ زیر را از سوی سردبیر دریافت خواهیم کرد:
" نویسنده عزیز، متاسفم که باید اعلام کنم مقاله شما به دلیل نقض اصل انحصار ارسال مقاله، مردود اعلام شده است. لطفاً مطمئن شوید که مقاله شما پیش از این در هیچ مجله‌ای چاپ نشده و یا در دسترس عموم قرار نگرفته است."
وقتی مقاله ما را برای بررسی مجله ارسال می کنیم، در حقیقت، ما آن را به مجله برای مدت داوری اختصاص می دهیم. حتی پس از اینکه مقاله در مجله پذیرفته شده و منتشر شده است، این حق همیشه برای مجله است. این به این معنی است که ما حق دیگری برای مقاله ما نداریم. به همین دلیل، قبل از ارسال مقاله به مجله و حتی پس از انتشار یک مقاله در مجله، ما باید تمام نسخه های مشابه این مقاله را جمع آوری کنیم. با توجه به اینکه یک جستجوی ساده در اینترنت می تواند نسخه های مشابه را در نزدیکی مقاله فوق پیدا کند، بهتر است قبل از اینکه با مقاله ی ما مطابقت داشته باشد مجموعه ی خودمان را از نسخه های دیگر شروع کنیم. اگر نسخه های مقاله به طور همزمان در کنفرانس ها مورد ارزیابی قرار می گیرند و ما نمی دانیم که آیا این در شرایطی است که قوانین ارسال این مجله را در بر دارد، بهتر است در هنگام ارسال مقاله به این سردبیر اطلاع دهید.
جدای از باطل شدن مقاله و قرار گرفتن اسم نویسنده در لیست سیاه ژورنال، این کار از لحاظ اخلاق پژوهشگری کار ناپسندی است. داوران در مرحله داوری وقت خویش را هزینه می کنند تا در مورد مقاله نظر دهند آنوقت درست نیست که اینگونه رفتاری از پژوهشگر سر بزند.
