سینا ترجمه
مدیر کل دفتر ارتباط با صنعت دانشگاه صنعتی شریف با اشاره به معضل جذب سرمایه گذار برای طرح های صنعتی در دانشگاهها گفت: این یک مانع برای جهش تولید در دانشگاهها است.
محمد مختاری در گفتگو با خبرنگار مهر، درباره صدمات ناشی از تعطیلی دانشگاه در زمان کرونا به طرح‌ها و قراردادهای دانشگاه شریف گفت: در خصوص تعطیلی‌ها، در واقع تعطیلی منحصر به دانشگاه نیست؛ در واقع کل کشور تقریباً بصورت نیمه تعطیل است.
مختاری افزود: یکی از مشکلاتی که در کشور با آن مواجه هستیم، این است که متاسفانه بخش قابل توجهی از بازار در اختیار سازمانها و شرکت‌های دولتی است. لذا وقتی دولت تعطیل می‌شود، تقریباً بازار نیز به لحاظ صنعتی و فناوری با تعطیلی و رکود رو به رو می‌شود که همین موضوع، فشار وارده بر ما را مضاعف می‌کند.
وی ادامه داد: با شیوع کرونا از همان ابتدا شاهد بوده‌ایم که سازمانها و شرکت‌ها، یک خط درمیان و بصورت نصفه و نیمه کار می‌کنند و همین امر، تعاملات ما را با آنها با خلل و تاخیر روبرو می‌کند. البته در شرایط فعلی و با در نظرگرفتن اهمیت موضوع سلامت جامعه این مساله اجتناب ناپذیر است.
مدیر ارتباط با صنعت دانشگاه شریف گفت: دانشگاه نیز مانند سایر سازمانها و شرکت‌ها در شروع این بحران، غافلگیر و فعالیت‌هایش دچار یک وقفه شد. بخشی از فعالیت‌های دانشگاه که نیازمند حضور دانشجویان می‌باشد تقریباً متوقف شده است. این شامل برگزاری دوره‌های شتابدهنده ای است که در ادامه منجر به شرکت‌های دانش بنیان می‌شوند. چنین فعالیت‌هایی طبیعتاً نیازمند حضور فیزیکی در دانشگاه است که مقداری با مشکل رو به رو شده است.
وی ادامه داد: با این وجود اما، اجرای قراردادهای ارتباط با صنعت دانشگاه شریف با وقفه آنچنان محسوس و اثرگذاری روبرو نشد و خوشبختانه خیلی زود دوباره از سر گرفته شد. بخش قابل توجهی از قراردادها، با مشارکت و همکاری تیم‌هایی متشکل از دانشجو و فارغ التحصیلان در حال اجراست و اکنون نیز با کمک همین افراد، پروژه‌ها در حال اجراست.
مدیر ارتباط با صنعت دانشگاه شریف با اشاره به اینکه برای دستیابی به موفقیت‌های قابل توجه، لازم است که سرمایه گذاران بزرگ‌تر به میدان آمده و با ایفای نقش کلیدی، موجبات تولید محصولات فنی را در مقیاس وسیع‌تر فراهم کنند، گفت: این یک واقعیت است که کارهای فنی در کشور ما چندان سودآور نیست. و زمان بازگشت سرمایه نیز اگرچه از لحاظ استانداردهای جهانی قابل قبول است، ولی به لحاظ وجود بازارهای کاذب، این سرمایه گذاری جذاب نیست. سرمایه گذار بعضاً ترجیح می‌دهد بجای حضور در عرصه صنعتی، سرمایه خود را صرف خرید ملک، طلا و یا ارز کند! که همین موضوع، یک مانع سخت در مسیر جهش تولید خواهد بود.
مدیر ارتباط با صنعت دانشگاه شریف به سامانه «ساتع» وزارت علوم نیز اشاره کرد و گفت: این سامانه مسائل خاص خودش را دارد؛ قرار شده شرکت‌ها نیازهای خود را در این سامانه ثبت کنند؛ باید تلاش شود که این سامانه تبدیل به لیست‌های غیرواقعی و بعضاً تاریخ گذشته نشود. ضمن اینکه انجام فعالیت‌های پژوهشی و فناورانه مستلزم تعامل‌های بعضاً طولانی و رفت و برگشتی فیمابین دانشگاه و متقاضی است. حتی در مواردی شرح خدمات و اهداف پژوهش در همین رفت و آمدها تغییر می‌کند.
مختاری افزود: البته از آنجا که دانشگاه شریف، در حوزه صنعت دانشگاه شناخته شده‌ای با سوابق درخشان است، خود صنایع و بازار برای طرح نیازها و سفارشات شان مستقیماً به طرف دانشگاه می آیند و از این رو، بخش قابل توجهی از قراردادهای دانشگاه شریف از کانالی غیر از کانال ساتع محقق می‌شوند.
