سینا ترجمه
کپی رایت یا حق تکثیر نوعی مالکیت اندیشه است. حق قانونی انحصاری برای تکثیر، نشر و فروش محتوا و شکل یک اثر ادبی یا هنری است.
قانون کپی رایت شامل حفاظت قانونی از هر چیزی که بتوان به انحصار درآورد، میشود. موضوع آن میتواند علمی ، ادبی ، هنری یا هر چیز دیگر باشد. این قانون به صاحب اثر این اجازه را میدهد که فقط او حقوق انحصاری استفاده ، خرید یا فروش اثر را دارد و اگر کسی به غیر از او به این اثر دست ببرد ، با قانون طرف است.
در قانون کپی رایت ، وقتی شما تصمیم به ارائه ی مقاله خود به یک ژورنال معتبر می کنید، باید در مورد کپی رایت، دو موضوع را در نظر داشته باشید. اول اینکه اگر مقاله ی شما حاوی عکس و تصویر یا مطالبی است که در جای دیگر منتشر یافته ، باید از صاحب حقیقی یا حقوقی آن اجازه یا مجوز چاپ مجدد را کسب کنید ، دوم اینکه باید حق تکثیر مقاله ی خود را به ژورنال مورد نظر انتقال بدهید.
شما مادامی که مقاله تحقیقی را برای کارفرمایی تهیه نکرده باشید یا به ازای انجام کار پژوهش برای دیگران مزدی دریافت نکرده باشید، دارنده حق نشر و تکثیر مقاله نوشته شده خود در طول عمر خود به مدت 50 سال شناخته می شوید و اگر در انجام این کار شریک یا همکاری داشته باشید ، او نیز در این حق شریک خواهد بود و حقوق برابر خواهد داشت. در نظر داشته باشید حق کپی رایت را میتوان تقسیم کرد یا به کس دیگر انتقال داد.این انتقال باید کتبا توسط سازنده ی اصلی صورت گیرد. . در صورتی که قصد کپی، تجدید چاپ یا انتشار دوباره تمام یا بخش هایی از یک اثر تحت حفاظت کپی رایت را که مالک آن نیستید، داشته باشید، باید اجازه را از دارنده حق نشر به دست آورید. اگر اثر خود را به کس دیگری انتقال داده اید و دوباره میخواهید از آن استفاده کنید باید اجازه ی قانونی را از شخص داشته باشید.
طبق قانون "استفاده منصفانه" که در سال 1976 وضع شد ، شما حق قسمتی یا توزیع بخش کوچکی از اثر را تحت حمایت خود به شما میدهد اما شما اجازه کپی کردن مقالات کامل و انتشار مجدد آنها را بدون اجازه چه برای استفاده انتفاعی و چه غیر انتفاعی ندارید.
اگر ژورنالی تحت حمایت قانون کپی رایت قرار داشته باشد که تقریباً تمام ژورنال های ISI و علمی - پژوهشی تحت حمایت کپی رایت قرار دارند، مالکیت حقوقی مقالات منتشر شده به دارنده حق نشر تعلق می گیرد. بنابراین در صورت که بخواهید اقدام به انتشار مطالب بدون توجه به قانون کپی رایت کنید، دچار مشکل اساسی میشوید و بخاطر نقض حق تالیف و تکثیر باید جوابگوی طرح دعوی حقوقی باشید.
در ایالات متحده آمریکا، طبق قانون واگذاری کپی رایت مصوب 1909، تحویل مقاله به یک ژورنال به منزله واگذاری و انتقال مالکیت مولف به ژورنال مربوط (ناشر) در نظر گرفته می شود. بدین ترتیب که پس از انتشار در ژورنال به همراه علامت مخصوص کپی رایت و سپس ثبت کپی ها و پرداخت حق الزحمه های لازم در دفتر ثبت حقوق نشر و تکثیر، مالکیت تمام مقالات منتشر شده عملاً از مولفین به ناشر منتقل می گردد. اما قانون کپی رایت 1976 ملزم می دارد که از این به بعد، این واگذاری یا انتقال، دیگر نمی تواند بدین صورت فرض شود، بلکه این کار باید کتباً انجام شود.
