اصلی ترین دلایل ریجکت مقاله چیست؟

تقریباً هر پژوهشگری در مسیر چاپ مقاله، تجربه تلخ رد شدن (ریجکت) از سوی مجلات علمی را داشته است. این اتفاق، نه فقط برای پژوهشگران تازه‌کار، بلکه حتی برای نویسندگان باتجربه هم رخ می‌دهد. نکته مهم اینجاست که بخش زیادی از ریجکت‌ها ارتباطی با محتوای علمی ندارند؛ بلکه ناشی از خطاهایی هستند که به‌سادگی می‌توان آن‌ها را پیش از ارسال مقاله اصلاح کرد.

بر اساس بررسی‌های انجام‌شده در میان مجلات معتبر، حدود نیمی از مقالات علمی حتی به مرحله داوری نمی‌رسند و مستقیماً توسط تیم سردبیری رد می‌شوند. ایرادات نگارشی، ترجمه ضعیف، انتخاب نادرست مجله یا رعایت نکردن فرمت و ساختار موردنظر، از جمله دلایلی هستند که باعث می‌شوند مقاله شما در همان مراحل ابتدایی برگشت داده شود.

اگر می‌خواهید مقاله‌تان وارد چرخه داوری شود و شانس اکسپت پیدا کند، ابتدا باید با دلایل متداول ریجکت آشنا شوید. در این مطلب، مهم‌ترین عواملی که باعث رد شدن مقاله از سوی مجلات داخلی و بین‌المللی می‌شوند را به زبان ساده بررسی کرده‌ایم. همچنین نکاتی برای پیشگیری از این مشکلات و آماده‌سازی یک مقاله استاندارد نیز ارائه می‌دهیم.

مفهوم ریجکت مقاله به این معناست که مقاله شما پس از ارسال به مجله، توسط سردبیر یا داوران مورد تأیید قرار نگرفته و برای چاپ پذیرفته نمی‌شود. این رد شدن ممکن است در مراحل مختلف اتفاق بیفتد:

• ریجکت اولیه (Desk Reject): مقاله حتی وارد مرحله داوری نمی‌شود و سردبیر به‌دلایل مختلف مانند نامرتبط بودن موضوع با حوزه مجله، کیفیت پایین نگارش یا رعایت نکردن قالب مجله آن را رد می‌کند.

• ریجکت پس از داوری: مقاله به داور ارسال می‌شود، اما نظر آن‌ها منفی است و پیشنهاد اصلاح هم نمی‌دهند یا اصلاحات پیشنهادی انجام نشده‌اند.

ریجکت شدن لزوماً به‌معنای بی‌ارزش بودن پژوهش نیست، بلکه نشان می‌دهد مقاله با نیازها یا استانداردهای آن مجله خاص سازگاری نداشته است. فهم درست دلایل ریجکت، مهم‌ترین قدم برای بهبود مقاله و ارسال موفق آن به مجله دیگر است.

ریجکت شدن مقاله، یکی از تجربه‌هایی‌ست که تقریباً همه پژوهشگران در مسیر چاپ مقاله علمی با آن مواجه می‌شوند. اما دانستن دلایل این رد شدن می‌تواند مسیر شما را تغییر دهد. در این مطلب، شایع‌ترین علل ریجکت مقاله را به‌زبان ساده و کاربردی بررسی می‌کنیم و برای هر مورد، راه‌حل مؤثر ارائه می‌دهیم.