یادگیری رگ گیری یک از کارهای ضروری برای دانشجویان پزشکی و پرستاری می باشد که در طول تحصیل خود آن را می آموزند.
رگ گیری یکی از کارهایی که دانشجویان علوم پزشکی با آن برخورد میکنند و متاسفانه اغلب هر استاد با یک روش به دانشجویان آموزش میدهد و کمتر شاهد آموزش علمی و گام به گام نحوه رگ گیری و تزریقات هستیم و افراد بعد از مدتی هرکس به شیوه خودش کار را انجام میدهد. در این مقاله با نحوه گام ب گام رگ گیری و شناخت انواع آنژیوکت و کاربرد آنها آشنا میشویم.
مرحله اول : آماده سازی وسایل
وسایل مورد نیاز خود را که شامل دستکش, گارو, پنبه الکل, در صورت خونگیری سرنگ مناسب, آنژیوکت مناسب, چسب برای فیکس کردن آنژیوکت , ماژیک جهت نوشتن تاریخ, ساعت و شیفت
ملاحضات : بیماران سالمند و کم سنو سال رگ های شکننده دارند پس از رگ گیری از محل هایی که احتمال پارگی رگ وجود دارد خودداری شود.
رگ گیری در مناطقی که علائمی از عفونت , التهاب, نشت و ترومبوز وجود دارد ممنوع است . علائم عفونت شامل قرمزی , درد , تورم و گرمی محل دچار التهاب است.و ممکن است که ترشح هم داشته باشیم. از محل دچار عفونت به هیچ وجه رگ گرفته نشود زیرا سبب ورود عفونت به داخل خون میشود.
مرحله دوم : نحوه رگ گیری
بیمار را در محل راحت قرار داده و وسایل را به ترتیبی که قرار است استفاده کنیم روی میز میچینیم. میز تمیز باشد تا از آلودگی جلوگیری شود استریل کار شود و وسایل را آن استریل نکنیم نیدل آنژیوکت به هیچ عنوان به جایی برخورد نکند زیرا وارد خون شده و آلودگی را به خون وارد میکند.
گارو را ۱۰ الی ۱۵ سانتی متر بالاتر از محلی که قرار است رگ را از آن ناحیه انتخاب کنیم میبندیم و از بیمار میخواهیم بطوری که انگشت شصت در داخل باشد دستش را مشت کند .محلی را انتخاب میکنیم که مانع حرکت بیمار نشود و اگر راست دست است از دست چپ و بلعکس رگ را انتخاب میکنیم.
از رگ گیری پایین تر از محلی که قبلا کاتتر زده شده اجتناب شود زیرا باعث نشت مواد از این قسمت میشود.
ابتدا محل با آب و صابون شسته شود, و اگر موی بلند داشت شیو شود, پوست پایین تر از رگ مورد نظر را میکشیم تا رگ و عضله فیکس شود و لیز نخورد و ورود به پوست هم راحتتر و کم درد تر باشد ,روکش پلاستیکی سوزن را درآورده و با انگشت شصت و سبابه باله های آنژیوکت را میگیریم و در حالی که سوراخ سوزن به طرف بالاستبا زاویه ۱۰ تا ۳۰ درجه پایین تر از رگ مورد نظر وارد میشویم اگر نیدل داخل رگ باشد خون وارد آنژیوکت میشود و بایستی زاویه ورود کم شود , هم زمان ک قسمت پلاستیکی را به درون رگ هدایت میکنیم نیدل را بیرون میکشیم زیرا باعث پارگی رگ میشود وقتی قسمت پلاستیکی کاملا وارد رگ شد اسپیگات آنژیوکت را باز کرده و در دسترس قرار میدهیم یک تکه پنبه الکل زیر آنژیوکت گذاشته تا در صورت خونریری روی دست و لباس مریض نریزد دست بیمار را ب بالا برده تا تحت اثر جاذبه زمین خون ب زمین نریزد و با ۴ انگشت سر رگ را فشار میدهیم حالا قسمت فلزی آنژیوکت که نیدل نام دارد را در آورده و در سفتی باکس می اندازیم.
سرنگ را به سر نیدل وصل کرده دست را مجددا بصورت شیب دار به سمت پایین آورده تا خون تحت اثر نیروی جاذبه وارد سرنگ شود و از بیمار میخواهیم دستش را باز و بسته نماید تا جریان خون وارد سرنگ شود حالا مجددا ی پنبه الکل گذاشته سر رگ را میگیریم و سرنگ را در می آوریم و سفتی باکس را میبندیم.
حالا دستکش ها را درآورده و با چسب آنژیوکت را فیکس میکنیم بدین صورت که یک چسب را از وسط یک برش کوچک زده و روی دو بال آنژیو میزنیم حالا با چند چسب دیگر قسمت های دیگر را محکم فیکس میکنیم و سپس روی چسب ها تاریخ وصل آنژیوکت و ساعت و شیفت را یادداشت میکنیم.
نکات:
انواع آنژیوکت :
بخش های آنژیوکت شامل:
1-بخش پلاستیکی که داخل ورید قرار میگیرد .
2-بال آنژیوکت که برای قرار گرفتن در دست و فیکس کردن آنژیوکت بر روی دست استفاده میشود
3-دریچه تزریق آنژیوکت که برای تزریق دارو از طریق سرنگ مورد استفاده قرار میگیرد.
4-محل اتصال ست سرم یا لاین تزریق 5-سوزن آنژیوکت 6-محافظ سوزن آنژیوکت
رنگ و سایز آنژیوکت ها: