سینا ترجمه
رفرنس نویسی اعتبار علمی مقاله یا پایان‌نامه را تقویت می‌کند. از سرقت ادبی جلوگیری کرده و به اخلاق پژوهشی پایبند می‌ماند. همچنین به خوانندگان امکان می‌دهد تا منابع اصلی را بیابند و دانش خود را گسترش دهند. شفافیت و دقت علمی را تضمین می‌کند و از سوءتفاهم جلوگیری می‌کند.رفرنس‌دهی نشان‌دهنده تحقیقات گسترده نویسنده است.
رفرنس نویسی در مقاله و پایان‌نامه بسیار حائز اهمیت است. با ارجاع دادن به منابع مورد استناد، نویسنده نشان می‌دهد که تحقیقات خود را بر پایه مبانی علمی و منابع قابل‌اعتماد انجام داده است. این امر به خوانندگان اعتماد به نتایج و استنتاجات نویسنده را می‌دهد و قدرت تحقیقات را تأیید می‌کند. همچنین، رفرنس نویسی به جلوگیری از سرقت علمی کمک می‌کند و نویسنده را ملزم به اعتراف به استفاده از دستاوردهای دیگران می‌کند. این عمل به توسعه علمی و پیشرفت درزمینهٔ موردنظر کمک می‌کند، زیرا سایر پژوهشگران می‌توانند بر اساس ارجاعات و منابع استنادی، تحقیقات را تکرار و توسعه دهند. همچنین، رفرنس نویسی به‌نوعی تشکر و قدردانی از تلاش‌ها و تحقیقات دیگران است و به برقراری همکاری و ارتباط بین پژوهشگران کمک می‌کند. در کل، رفرنس نویسی یک ابزار اساسی در تأیید اعتبار تحقیقات، جلوگیری از سرقت علمی، توسعه علمی و تشکر از تلاش‌های دیگران است.
رفرنس نویسی یا استناد کردن به منابع، فرایندی است که در آن اطلاعات مرتبط با منابع استفاده‌شده در یک مقاله، کتاب، پایان‌نامه یا هر نوع اثر دیگر، به‌صورت دقیق و قابل‌بررسی، مشخص می‌شود. در رفرنس نویسی، اطلاعات مربوط به نویسنده(ها)، عنوان، سال انتشار، ناشر و دیگر مشخصات مرتبط با منبع ارجاع داده‌شده، با استفاده از قوانین و روش‌های استانداردی، مانند استاندارد APA (American Psychological Association) یا استاندارد MLA (Modern Language Association)، ذکر می‌شود.
رفرنس نویسی دو هدف اساسی دارد. اولاً، به خواننده اجازه می‌دهد تا منابعی که نویسنده برای ارائه داده‌ها، اطلاعات یا استدلال‌های خود استفاده کرده است را بشناسد و در صورت تمایل، به‌طور مستقیم به آن منابع مراجعه کند. دوماً، رفرنس نویسی به نویسنده اصلی یا نویسندگان اصلی امکان می‌دهد تا اعتبار علمی خود را از طریق استناد به منابع قبلی نشان دهند و به‌این‌ترتیب، از ارجاعات در حوزه موردنظر خود پیروی کنند و به پیشرفت دانش در آن حوزه کمک کنند.
متدهای رایج استفاده‌شده در رفرنس نویسی شامل استناد مستقیم (مثلاً نقل‌قول مستقیم) و استناد غیرمستقیم (مثلاً ارجاع به یک مفهوم یا نتیجه) می‌باشد. درهرصورت، رفرنس نویسی باید به‌طور کامل و دقیق انجام شود تا خواننده بتواند منابع مرتبط را پیدا کند و صحت ادعاها و استنباط‌های ارائه‌شده را بررسی کند.
رفرنس نویسی از جنبه‌های مختلفی اهمیت دارد که بهبود کیفیت و اعتبار یک نوشته علمی یا تحقیقاتی را تضمین می‌کند. دلایل اهمیت رفرنس نویسی عبارت‌اند از:
1. اعتباربخشی به نوشته:
رفرنس دهی به منابع معتبر و مرتبط نشان می‌دهد که نویسنده به منابع معتبر دسترسی داشته و از آن‌ها برای پشتیبانی از ادعاها و نتایج خود استفاده کرده است. این امر باعث می‌شود نوشته مورد اعتماد و علمی به نظر برسد.
2. اجتناب از سرقت علمی:
با ذکر منابع، نویسنده از اتهام سرقت علمی جلوگیری می‌کند. سرقت علمی به معنای استفاده از کار دیگران بدون ذکر منبع است که نقض اخلاقی و حقوقی محسوب می‌شود.
3. ارج نهادن به کار دیگران:
رفرنس دهی به نویسندگان و پژوهشگران دیگر احترام گذاشته و تلاش‌های آن‌ها را به رسمیت می‌شناسد. این عمل نشان‌دهنده صداقت و حرفه‌ای بودن نویسنده است.
4. پشتیبانی از استدلال‌ها و نتایج:
رفرنس دهی به منابع معتبر به نویسنده امکان می‌دهد تا استدلال‌ها و نتایج خود را با داده‌ها و شواهد معتبر پشتیبانی کند. این امر به خواننده اطمینان می‌دهد که نتایج تحقیق به‌خوبی مستند شده‌اند.
5. کمک به خوانندگان برای مطالعه بیشتر:
رفرنس دهی به منابع به خوانندگان کمک می‌کند تا اگر بخواهند بیشتر درباره موضوع بدانند، به منابع اصلی مراجعه کنند. این امر می‌تواند به توسعه دانش خوانندگان و گسترش تحقیقات علمی کمک کند.
6. شفافیت در پژوهش:
رفرنس‌دهی به منابع باعث شفافیت در روند تحقیق می‌شود. خوانندگان می‌توانند بررسی کنند که اطلاعات و داده‌ها از کجا آمده‌اند و چگونه به کار گرفته شده‌اند.
روش‌های مختلفی برای رفرنس دهی وجود دارد. هرکدام از این روش‌ها دارای قواعد خاصی برای نحوه ذکر منابع هستند که باید به‌دقت رعایت شوند. در کل، رفرنس دهی بخش مهمی از فرآیند نوشتن علمی است که به حفظ صداقت علمی و ارتقای کیفیت تحقیقات کمک می‌کند. روش‌های رفرنس نویسی به استانداردهایی اشاره دارند که برای ذکر منابع در متون علمی و تحقیقاتی استفاده می‌شوند. برخی از مشهورترین این روش‌ها عبارت‌اند از:
یکی از پرکاربردترین روش‌های رفرنس نویسی است که به‌طور گسترده در علوم اجتماعی و رفتاری استفاده می‌شود. این روش به نحوی طراحی‌شده که اطلاعات منبع به‌صورت مختصر و شفاف در متن اصلی و همچنین به‌طور کامل در فهرست منابع ارائه می‌شود. در رفرنس دهی داخل متن، از فرمت نویسنده-تاریخ استفاده می‌شود؛ به این صورت که نام خانوادگی نویسنده و سال انتشار اثر در داخل پرانتز می‌آیند. مثلاً، (Smith, 2020). در فهرست منابع، اطلاعات کامل‌تری از منبع شامل نام نویسنده (ها)، تاریخ انتشار، عنوان مقاله یا کتاب و اطلاعات انتشار (مانند نام ناشر یا نام مجله و شماره صفحات) آورده می‌شود.
مثال برای یک کتاب در فهرست منابع به روش APA:
Smith, J. A. (2020). Understanding Human Behavior. New York, NY: Academic Press.
مثال برای یک مقاله در فهرست منابع به روش APA:
Johnson, L. B. & Brown, K. W. (2019). The effects of social media on adolescent mental health. Journal of Psychology, 45(3), 123-135.
در متن، این منابع به شکل زیر ارجاع داده می‌شوند:
برای کتاب: (Smith, 2020)
برای مقاله: (Johnson & Brown, 2019)
رفرنس نویسی MLA یکی دیگر از پرکاربردترین روش‌های رفرنس‌نویسی است که در علوم انسانی و هنرها به کار می‌رود. در این روش، رفرنس دهی به منابع با استفاده از نام نویسنده در متن اصلی انجام می‌شود، و اطلاعات دقیق‌تری از منبع در فهرست منابع ذکر می‌شود. درصورتی‌که نام نویسنده در متن وارد شود، تنها سال انتشار در پرانتز به همراه آن ذکر می‌شود، مانند این: Smith (2020). اگر نام نویسنده در متن ذکر نشده باشد، هم نام نویسنده و هم‌سال انتشار در پرانتز باید آورده شود، به این شکل: (Smith 2020).
در فهرست منابع MLA، منابع به ترتیب حروف الفبا بر اساس نام نویسنده (یا عنوان ناشر در صورت عدم وجود نویسنده) آورده می‌شوند. برای یک کتاب، اطلاعات شامل نام نویسنده(ها)، عنوان کتاب، ناشر، و سال انتشار می‌باشد.مثلاً:
Smith, John A. Understanding Human Behavior. Academic Press, 2020.
برای یک مقاله در فهرست منابع، اطلاعات شامل نام نویسنده(ها)، عنوان مقاله، نام مجله، شماره جلد، شماره صفحات که قرارگرفته است.
به‌عنوان‌مثال:
Smith, John A. and Jane Doe. "The Effects of Social Media on Adolescent Mental Health. Journal of Psychology, vol. 30, no. 2, 2021, pp. 45-60
روش رفرنس‌نویسی شیکاگو یکی از استانداردهای رایج در علوم انسانی و اجتماعی است که به‌طور ویژه در زمینه‌های تاریخ، علوم سیاسی و ادبیات استفاده می‌شود. این روش دارای دو سیستم معروف است: سیستم یادداشت‌ها و کتاب‌شناسی و سیستم نویسنده-تاریخ. در سیستم یادداشت‌ها و کتاب‌شناسی، یک یادداشت پانویس (footnote) یا پایان‌نامه (endnote) در هر بار ارجاع به منبع داخل متن ظاهر می‌شود که شامل جزئیات کاملی از منبع مانند نام نویسنده، عنوان کتاب یا مقاله، ناشر، سال انتشار و شماره صفحات است. در سیستم نویسنده-تاریخ، اطلاعات ارجاع در داخل پرانتز در متن اصلی ظاهر می‌شود که شامل نام نویسنده و سال انتشار منبع است.
سیستم یادداشت‌ها و کتاب‌شناسی:
در متن:
According to the World Health Organization (WHO), the effects of climate change on public health are significant.¹
در یادداشت پانویس (footnote/endnote):
World Health Organization, Climate Change and Health: Fact Sheet, Geneva: WHO, 2020, 4.
سیستم نویسنده-تاریخ:
در متن:
The effects of climate change on public health are significant (World Health Organization 2020).
در پرانتز:
(World Health Organization 2020)
در فهرست منابع شیکاگو، منابع به ترتیب استفاده ذکر می‌شوند و اطلاعات آن‌ها شامل نام کامل نویسنده، عنوان کامل کتاب یا مقاله، شهر ناشر، نام ناشر و سال انتشار می‌باشد.
روش رفرنس نویسی هاروارد یکی از روش‌های متداول در علوم اجتماعی، علوم طبیعی و دیگر حوزه‌های تحقیقاتی است که استفاده از آن به‌سادگی ،ارجاع به منابع در متن را فراهم می‌کند. در این روش، ارجاع به منبع در داخل متن با استفاده از نام نویسنده و سال انتشار منبع در پرانتز انجام می‌شود. اگر نام نویسنده در جمله اصلی ذکر شود، سال انتشار منبع در پرانتز پس از نام نویسنده آورده می‌شود؛ در غیر این صورت، نام نویسنده و سال انتشار هر دو در پرانتز قرار می‌گیرند.
اگر نام نویسنده در جمله اصلی آمده باشد:
در متن: Smith (2020) argues that climate change is a pressing global issue.
در پرانتز: (Smith, 2020)
اگر نام نویسنده در جمله اصلی ذکر نشده باشد:
در متن: Climate change is a pressing global issue (Smith, 2020).
در پرانتز: (Smith, 2020)
در فهرست منابع هاروارد، منابع به ترتیب حروف الفبا بر اساس نام نویسنده آورده می‌شوند. اطلاعاتی که برای هر منبع ذکر می‌شود شامل نام کامل نویسنده، سال انتشار، عنوان مقاله.
یکی از روش‌های رایج برای رفرنس نویسی است که بیشتر در زمینه‌های پزشکی و علوم پایه به کار می‌رود. در این روش، ارجاعات به منابع در پانوشت‌ها یا در پایان متن ذکر می‌شوند و شماره مرجع آن‌ها در متن نیز به صورت سریع و آسان قابل تعقیب است. در ادامه، نحوه رفرنس نویسی ونکوور را برای دو منبع مختلف توضیح می‌دهیم:
مقاله علمی در یک مجله (Journal Article): نام نویسنده(گان). عنوان مقاله. عنوان مجله. سال انتشار؛ جلد(شماره): صفحات.
Smith J, Johnson A. The Art of Writing. Journal of Creative Writing. 2020; 5(2): 123-135.
کتاب (Book): نام نویسنده(گان). عنوان کتاب. شهر انتشار: ناشر؛ سال انتشار.
Brown R, Davis M. The Impact of Climate Change on Biodiversity. New York: ABC Publications; 2018.
در متن :شماره مرجع مربوط به هر منبع به صورت پشت سر هم با استفاده از اعداد عربی درج می‌شود. مثلاً، [1] یا [2]. در پانوشت یا فهرست منابع، شماره مرجع را به همراه جزئیات کامل منبع ذکر می‌کنید
Smith J, Johnson A. The Art of Writing. Journal of Creative Writing. 2020; 5(2): 123-135.
روش ونکوور به دلیل سادگی و قابلیت تعقیب آسان شماره مراجع در متن، در زمینه‌هایی که تعداد ارجاعات بالا و مکرر است، بسیار مفید است. همچنین، پانوشت‌ها و فهرست منابع کامل و دقیقی را فراهم می‌کند تا خواننده بتواند به راحتی به منابع مرجع مراجعه کند و صحت ادعاها و نتایج ارائه شده را بررسی کند.
سیستم رفرنس نویسی OSCOLA یک استاندارد برای ارجاع دادن منابع درزمینه‌ی حقوق است. در این سیستم، نوع منبع (مانند کتاب، مقاله، پرونده قضایی و غیره) نحوه‌ی ارجاع دادن را تعیین می‌کند. در ادامه به برخی از انواع رایج منابع و نحوه ارجاع به آن‌ها در سیستم OSCOLA اشاره می‌کنیم:
کتاب‌ها نام نویسنده (ها)، عنوان کتاب (شماره ویرایش، ناشر سال انتشار) مثال: John Smith, Property Law 3rd edn, Oxford University Press 2015 | مقاله‌های علمی نام نویسنده (ها)، عنوان مقاله» (سال) شماره جلد عنوان مجله شماره صفحه مثال: Jane Doe, 'The Evolution of Contract Law' (2017) 45 Journal of Legal Studies 123 |
|---|---|
پرونده‌های قضایی نام پرونده [سال] شماره جلد گزارش دهی صفحه شروع (دادگاه) مثال: Donoghue v Stevenson [1932] AC 562 (HL) | قوانین و مقررات نام قانون سال، شماره بخش مثال: Human Rights Act 1998, s 15 |
نکات کلی:
نام نویسنده‌ها به شکل کامل و به همان ترتیبی که در منبع آمده‌اند ذکر می‌شود.
عنوان کتاب‌ها و مقالات باید به‌صورت ایتالیک نوشته شود.
برای مقاله‌ها، عنوان مقاله‌ها در داخل 'علامت نقل‌قول' آورده می‌شود.
اعداد صفحات شروع برای مقالات و پرونده‌های قضایی ذکر می‌شود.
دسترسی به منابع اینترنتی با ذکر تاریخ دسترسی کامل می‌شود.
روش رفرنس نویسی IEEE به طور گسترده‌ای در رشته‌های مهندسی و علوم کامپیوتر استفاده می‌شود. در این روش، منابع به ترتیب استفاده در متن شماره‌گذاری می‌شوند و در داخل متن به صورت عددی در داخل کروشه ارجاع داده می‌شوند. در انتهای مقاله، لیست منابع به ترتیب شماره ذکر می‌شود. برای هر منبع، فرمت مشخصی باید رعایت شود که شامل نام نویسنده، عنوان مقاله یا کتاب، نام مجله یا ناشر، شماره جلد، شماره صفحات، و سال انتشار می‌باشد. به عنوان مثال،
یک مقاله ژورنالی به این صورت رفرنس داده می‌شود: [1] J. K. Author, "Title of paper," Title of Journal, vol. 10, no. 2, pp. 123-456, 2020.
ودر یک کتاب به این صورت: [2] A. B. Author, Title of Book, 2nd ed., Publisher, Year.رفرنس داده می شود.
روشی است که در زمینه علوم شیمی استفاده می‌شود. این روش بر اساس دستورالعمل‌هایی توسط انجمن شیمی آمریکا تعیین شده است. در زیر روش‌های اصلی رفرنس‌نویسی در ACS شرح داده شده است:
مقالات در مجلات (Journal Articles): نام نویسنده (نام خانوادگی، نام). عنوان مقاله. نام مجله. سال انتشار، جلد (شماره): شماره صفحات. مثال: Smith, John. "New Advances in Organic Chemistry. Journal of Organic Chemistry. 2021, 86(5), 1234-1245. | فصل کتاب (Book Chapters): نام نویسنده (نام خانوادگی، نام). عنوان فصل. در عنوان کتاب، شماره ویرایش؛ نام ویراستار (آن)، صفحات. انتشارات، سال انتشار. مثال: Brown, David. "Synthesis of Organic Compounds. In: Advanced Organic Chemistry, 3rd ed. Smith, John (Ed.), 145-178. Wiley, 2020. |
|---|---|
کتاب‌ها (Books): نام نویسنده (نام خانوادگی، نام). عنوان کتاب؛ شماره ویرایش؛ انتشارات، سال انتشار. مثال: Johnson, Emily. Organic Chemistry: Principles and Applications; Wiley, 2019. | کنفرانس‌ها و سمینارها (Conference and Seminar Papers): نام نویسنده (نام خانوادگی، نام). عنوان مقاله. در عنوان کنفرانس یا سمینار، شهر، کشور، تاریخ، شماره صفحات. Johnson, Emily. "Recent Advances in Nanotechnology." In: Proceedings of the International Conference on Nanoscience and Nanotechnology, Tokyo, Japan, 15-18 June 2022, 25-30. |
نرم‌افزارهای رفرنس به پژوهشگران و دانشجویان کمک می‌کنند تا منابع خود را به‌صورت سازمان‌یافته مدیریت کنند و در متون علمی خود به‌درستی ارجاع دهند. این نرم‌افزارها قابلیت‌های متعددی ازجمله ایجاد و مدیریت کتابخانه منابع، فرمت دهی خودکار به منابع بر اساس سبک‌های مختلف رفرنس و ادغام با نرم‌افزارهای واژه‌پرداز رادارند. در زیر به برخی از معروف‌ترین نرم‌افزارهای رفرنس نویسی اشاره می‌کنیم:
EndNote
ویژگی‌ها: ایجاد و مدیریت کتابخانه منابع، امکان واردکردن منابع از پایگاه‌های داده، تولید خودکار فهرست منابع بر اساس سبک‌های مختلف.
مزایا: یکپارچه‌سازی با Microsoft Word، قابلیت‌های جستجوی پیشرفته.
معایب: هزینه بالای نسخه کامل.
Mendeley
ویژگی‌ها: مدیریت منابع و PDF ها، اشتراک‌گذاری و همکاری با دیگران، امکان یادداشت‌برداری و حاشیه‌نویسی.
مزایا: رایگان بودن، امکان یکپارچه‌سازی با Microsoft Word و LibreOffice، قابلیت‌های شبکه اجتماعی علمی.
معایب: محدودیت‌های ذخیره‌سازی در نسخه رایگان.
Zotero
ویژگی‌ها: ذخیره و مدیریت منابع به‌صورت آنلاین و آفلاین، قابلیت ذخیره صفحات وب و مقالات، ایجاد کتابخانه‌های گروهی.
مزایا: رایگان و متن‌باز، ادغام با مرورگرهای وب، امکان یکپارچه‌سازی با Microsoft Word و Google Docs.
معایب: برخی قابلیت‌های پیشرفته نیاز به تنظیمات دستی دارند.
RefWorks
ویژگی‌ها: مدیریت منابع آنلاین، واردکردن منابع از پایگاه‌های داده، اشتراک‌گذاری منابع با دیگران.
مزایا: یکپارچه‌سازی با ابزارهای مختلف نوشتاری، محیط کاربری ساده.
معایب: هزینه اشتراک.
Citavi
ویژگی‌ها: مدیریت منابع، سازماندهی و دسته‌بندی اطلاعات، امکان یادداشت‌برداری و برنامه‌ریزی پروژه‌ها.
مزایا: مناسب برای مدیریت پروژه‌های پژوهشی بزرگ، قابلیت یکپارچه‌سازی با Microsoft Word.
معایب: هزینه اشتراک، پیچیدگی اولیه برای کاربران جدید.
Paperpile
ویژگی‌ها: مدیریت منابع به‌صورت آنلاین، ادغام با Google Docs، قابلیت جستجو و واردکردن منابع از پایگاه‌های داده.
مزایا: مناسب برای کاربران Google Docs، محیط کاربری ساده.
معایب: هزینه اشتراک، محدودیت‌های ذخیره‌سازی در نسخه رایگان.
خدمات رفرنس نویسی و ویرایش منابع در سینا ترجمه
نوشتن و انتشار یک اثر علمی مانند مقاله، کتاب یا پایان‌نامه زمانی موفقیت‌آمیز خواهد بود که همه اجزای آن به‌درستی و باکیفیت مناسب تهیه شوند. منابع (References) از مهم‌ترین اجزای هر اثر علمی هستند. تهیه یک فهرست منابع استاندارد به دلیل جزئیات فراوان، معمولاً زمان‌بر است. در پاسخ به نیازهای مشتریان، سینا ترجمه خدماتی شامل ویراستاری مقاله، ساخت فهرست منابع، پارافریز مقاله ، رفرنس دهی و ویرایش کامل فهرست منابع و ارجاعات داخل متن را بر اساس سبک‌های مختلف رفرنس دهی (مانند APA، EndNote و غیره) و همچنین فرمت بندی مقاله؛ طراحی فرمت استاندارد برای مجلات و دانشگاه‌ها با بالاترین کیفیت ارائه می‌دهد. جهت انجام خدمات فرمت بندی لطفاً روی لینک زیر کلیک فرمایید
راه های ارتباطی با ما
روش‌های رفرنس نویسی عبارت‌اند از:APA (انجمن روان‌شناسی آمریکا)،MLA (انجمن زبان مدرن)، شیکاگو، هاروارد، IEEE (مؤسسه مهندسان برق و الکترونیک)، ونکوور
رفرنس نویسی اعتبار و صحت اطلاعات ارائه‌شده را تضمین می‌کند و از سرقت ادبی جلوگیری می‌کند. همچنین، به خوانندگان امکان می‌دهد منابع اصلی را برای مطالعه بیشتر پیدا کنند.
بله در سینا ترجمه خدمات رفرنس نویسی به روش‌های APA، MLA و ... وجود دارد.
بله در سینا ترجمه رفرنس نویسی با اندنوت انجام می‌شود.
هزینه تنظیم رفرنس با توجه به تعداد رفرنس براورد می شود .
