نمایه ی استنادی Citation Index یک پایگاه اطلاعاتی کتاب شناسی محسوب می شود. بوسیله این نمایه ی استنادی ارتباط استنادی همه مقالات و اسناد با همدیگر مشخص می گردد و کاربران می توانند دریابند که کدام مقاله های جدید جایگزین کدام مقاله های قدیمی گشته اند.
نمایه ی استنادی Citation Index، مراجعی را که نویسندگان دیگر در بیبلیوگرافی مقالات چاپ شده ی خود قرار داده اند، پیگیری می نماید.این نمایه،در جایی که امکان جستجو با استفاده از کلمات کلیدی و موضوع امکان پذیر نیست، روشی را برای جستجو و آنالیز مقالات چاپ شده بوجود می آورد، همچنین کاربران را قادر می سازد تا اطلاعاتی را در مورد ایمپکت ژورنال ها جمع آوری نموده و حوزه ی خاص فعالیت تحقیقیی و انتشار را مشخص نمایند. این رشته کتاب سنجی نام دارد.
نمایه ی استنادی Citation Index اکثرا توسط پژوهشگران و محققان برای بررسی منابع مرتبط و کسب اطلاعات بیشتر در مورد یک موضوع منتشر شده قبلی مورد استفاده است. بزرگترین نمایه های استنادی Google Scholar می باشد که اطلاعات استنادی اسناد مختلف را در خود جای داده است. به کمک Citation Index شاخص هایی چون h-index یا Impact Factor به راحتی قابل تعیین می باشند. اولین نمایه های استنادی استنادات قانونی از قبیل استنادهای شپرد بوده اند، از دیگر نمایه های استنادی موسسه ISI یا Eugene Garfield را می توان نام برد که نمایه ی استنادی علوم (SCI)، نمایه ی استنادی علوم اجتماعی (SSCI) و نمایه ی استنادی هنر و علوم انسانی (AHCI) از زیر شاخه های موسسه اطلاعات علمی ISI می باشد و مایکروسافت آکادمیک سرچ از دیگر نمایه های استنادی محسوب می گردد .
نمایه ی استنادی Citation Index در سال 1950 فعالیت خود را آغاز نموده و تا مدت ها توسط ISI که هم اکنون تامسون رویترز نام گرفته مورد حمایت قرار می گرفت. موسسه اطلاعات علمی پدید آورنده و ناشر 3 citation indexes است که امروزه در دسترس است که عبارتند از:
این سه نمایه استنادی،مقالات منتشر شده در مجلات سه حوزه ی اصلی علم می باشند که توانسته اند امتیاز حضور در این نمایه را کسب کنند. استنادهای مقالات به مقالات دیگر را هم شامل می شوند، از این رو زمینه ای را ایجاد کرده اند که علاوه بر امکان جستجوی مقالات، امکان انجام مطالعات استنادی هم فراهم شود.
مطالعات استنادی کاربرد های فراوانی دارند که مهمترین و اساسی ترین آن ها از دیدگاه محققین، رتبه بندی فعالیت علمی از طریق محاسبه ضرایبی مثل H-index می باشد. این ضرایب با استفاده از نمایه های استنادی و بر مبنای تعداد استناداتی که یک فرد خاص دریافت کرده است،محاسبه می گردد.