در تحقیق و مطالعه برای نگارش مقالات علمی، استفاده از یافته های پژوهشهای پیشین رایج ترین روش برای انجام پژوهش میباشد.
در تحقیق و مطالعه برای نگارش مقالات علمی، استفاده از یافته های پژوهشهای پیشین رایج ترین روش برای انجام پژوهش میباشد. در واقع محقق در ابتدای راه تحقیقات خود به بررسی آنچه از پیش انجام شده میپردازد تا: 1-مبادا کار تکراری انجام دهد، 2- اطلاعات لازم را برای انجام تحقیقات در زمینههای مختلف همان موضوع مورد بحث را بدست آورد. این اطلاعات که اغلب با استفاده از جستجو در موتورهای جستجوی وب و کتابخانه صورت میگیرد، بعدها در مرحلۀ نگارش مقاله نیز استفاده میشود. بهویژه در سه بخش مقدمه، روش تحقیق و بحث بیشتر از این اطلاعات استفاده میشود. اما هرگاه نویسنده از اطلاعاتی که برای انجام تحقیقات خود جمعآوی کرده، بیآنکه به منبع حقیقی آنها اشاره شود، استفاده کند، سرقت ادبی یا علمی یا پلاجیاریسم (PLAGIARISM) اتفاق افتاده است.
متاسفانه یکی از شایع ترین عوامل ریجکت مقالات علمی از سوی مجلات معتبر، مشابهت مقاله از بین میلیون ها منابع دیگر است. این مشابهت (پلاجیاریسم) می تواند بصورت عمدی ( Copy & Paste از سایر منابع) یا حتی بصورت کاملا اتفاقی و ناآگاهانه رخ دهد. معمولا در مجلات معتبر، یک مقاله مجاز به حداکثر 5 الی 10 درصد مشابهت با سایر منابع علمی می باشد. اما اگر این مشابهت حتی یک درصد بیش از حد مجاز باشد ممکن است تنها به همین دلیل مقاله از پروسه داوری کنار گذاشته شده و Fast Reject شود که در نتیجه آن، زحمات روزها و حتی ماه ها کار علمی مقاله به تاخیر می افتد.
علت حساسیت مجلات بر مبحث سرقت ادبی یا علمی، اینست که در واقع از مقوله پلاجیاریسم میتوان به عنوان شاخصی جهت تعیین سطح کیفی و ارزش مجلات یاد کرد، یعنی به همان میزانی که مقالات منتشر شده در مجلات از سطح کیفی بالایی برخوردار باشند، تعداد ارجاعات به مقالات انتشار یافته توسط مجله نیز بالاتر رفته و در نتیجه منجر به افزایش امتیاز و کیفیت مجله مورد نظر نسبت به رقبای خود خواهد بود. بدین منظور مجلات قبل از انتشار مقالات دریافتی در ابتدای امر اقدام به بررسی سرقت ادبی مقالات میکنند، تا مانع چاپ مقالات با درصد بالای سرقت ادبی و افت کیفیت مجله شوند.
از جنبه دیگر پلاجیاریسم را میتوان به عنوان نقطهی امنیتی برای نویسندگان مقالات قلمداد کرد. چرا که با جلوگیری از بروز این اتفاق، نویسندگان اطمینان خاطر بیشتری جهت انتشار آثار خود خواهند داشت. زیرا قوانین اعمال شده در زمینه سرقت ادبی باعث خواهد شد ماحصل زحمات نویسندگان مقالات بصورت رایگان در اختیار سایرین قرار نگیرد و حق کپی رایت در حیطه نگارش مقاله تمام و کمال رعایت گردد. در این صورت نویسندگان مقالات با خیال راحت از اینکه مقاله نگارش شده توسط آنها هیچگاه بدون ذکر منبع مورد استفاده قرار نخواهد گرفت اقدام به پژوهشها و دستاوردهای علمی جدیدی نمایند.
برای بررسی سرقت ادبی ابزارهای متفاوتی وجود دارد. این ابزارها متن مورد نظر را با الگوریتمهای پیشرفتۀ خود از لحاظ شباهت با مقالات پایگاه دادۀ خود بررسی میکنند. توالی کلمات بهوسیلۀ نرمافزار شناخته میشود و شباهت آن را با هرآنچه در منابع خود دارد در نهایت در فایلی که به آن گزارش سرقت ادبی (Plagiarism Checking Report) میگویند، ارائه میدهد. امروزه سایتها و نرمافزارهای بسیاری وجود دارد که بصورت رایگان یا پولی در دسترس محققین قرار گرفته و آنها میتوانند با استفاده از این ابزار متن خود را از نظر سرقت ادبی بررسی کنند. یکی از معتبرترین سایتهایی که میتوانید با استفاده از آن متن خود را از لحاظ سرقت ادبی بررسی کنید، سایت iThenticate است. استفاده از این سایت رایگان نیست و باید برای استفاده از آن حساب کاربری داشته باشید و هزینه اشتراک سالانه بپردازید. برای کار با این سایت باید فایل خود را به صورت Word بارگذاری کنید و سپس منتظر بمانید تا گزارش مد نظر پس از ارزیابی به شما ارائه شود. این گزارش به شما نشان میدهد که کدام بخشهای کار شما با آثار دیگران مشابهت دارید و با اصلاح کدامین بخشها میتوانید از سرقت ادبی دوری کنید.
نگارش مقالهای منصفانه و در چارچوب قوانین نشر بینالمللی بیگمان زحمت بسیاری دارد و بخشی از این کار حصول اطمینان از نبود سرقت ادبی در کار است. به همین دلیل یکی از خدمات کاربردی موسسه سینا در این زمینه، بررسی سرقت ادبی مقالات محققین و رفع آنهاست که از طریق فرآیند پارافریز توسط کارشناسان متخصص در این حوزه انجام میگیرد. بنابراین محققین و دانشجویان گرامی میتوانند با اطمینان خاطر از عدم مشابهت محتوای مقالات خود با منابع دیگر، اقدام به ارسال مقاله و دریافت پذیرش برای آن کنند.
بیشتر بخوانید: