سینا ترجمه
سرقت ادبی یا پلاجیاریسم نه تنها در آثار ادبی و هنری بزرگان و نویسندگان این عرصه ها، بلکه در حوزه تحقیقات و پژوهش های علمی نیز اتفاق می افتد. چه بسا حتی در این حوزه به دلایل مختلف، بیشتر نیز هست.
سرقت ادبی یا پلاجیاریسم نه تنها در آثار ادبی و هنری بزرگان و نویسندگان این عرصه ها، بلکه در حوزه تحقیقات و پژوهش های علمی نیز اتفاق می افتد. چه بسا حتی در این حوزه به دلایل مختلف، بیشتر نیز هست. سرقت ادبی در زمینه پژوهش های علمی و یا مقالات علمی با عنوان (Plagiarism Misconducts in Journalism) بیان می شود. سرقت ادبی در مقالات علمی یکی از پدیده های ناشایست و به دور از شان و اعتبار یک محقق یا پژوهشگر است. زیرا اگر هر شخصی به ایده ها و پژوهش های شخص دیگر دست ببرد، علاوه بر تمامی عواقب قانونی و حقوقی این امر، مانع پیشرفت علم و رشد اندیشه و باعث ترویج کاهلی و کپی کاری بین محققین و دانشجویان کم تجربه میگردد.
اگرچه استفاده از نتایج و یافته های پژوهشهای پیشین در نگارش مقالات علمی یک امر اجتناب ناپذیر است و تاثیر بسزایی در مستند و قابل اعتماد بودن نتایج مطالعات دارد. اما ارجاع نادرست یا بازنویسی تحقیقات پیشین ممکن است احتمال انتشار مقاله را کاهش داده و چشم‌انداز و اعتبار حرفه‌ای محقق را تحت تاثیر قرار دهد. در این موارد فرد مطلبی را بدون ذکر منبع اصلی و به نام خود منتشر میکند. اگر فردی آثار و ایده های دیگران را به نام خود منتشر کند به صورت عمدی سرقت ادبی انجام داده است. برخی مواقع سرقت ادبی از روی نداشتن اطلاعات کافی و غیرعمد انجام می‌شود. برای مثال بسیاری از دانشجویان در مقاله یا پایان نامه خود از منابع دیگری استفاده میکنند اما به دلیل ناآگاهی از شیوه‌های صحیح استناددهی به منبع مورد نظر استناد نمی‌کنند.
البته سرقت ادبی تنها به استفاده از مقاله یا کتاب دیگران بدون استناد یا ذکر منبع محدود نمیشود، بلکه هرگونه استفادۀ بی‌ملاحظه از متن، تصویر، ایده یا طرح ثبت شده و نشده که خالق اصلی آن شما نباشید را در بر می‌گیرد. از سوی دیگر به کاربردن واژهٔ «استفاده» در این تعریف، صحیح است اما باید توجه داشت که معنای استفاده تنها منوط به کپی‌برداری مستقیم نمیشود، بلکه نقل به مضمون، ترجمه، خلاصه‌سازی، اشاره، تفسیر و ... را نیز در برمی‌گیرد. گاهی اوقات، افراد، این انواع استفاده را جزء مصادیق سرقت ادبی نمیدانند و در هنگام نوشتن متون علمی ناخواسته مرتکب سرقت ادبی میشوند.
۱- سرقت ادبی مستقیم (Direct Plagiarism): آشکارترین نوع سرقت ادبی و بدین معنی است که ایده های دیگران را استفاده کنید و آنها را به عنوان ایده خودتان، بدون استناد ادعا کنید. حتی اگر چند کلمه را پاک کنید یا تغییر دهید، اگر بیشتر ساختار و کلمات یکسان باشند، باز هم سرقت ادبی مستقیم انجام داده اید.
۲- پرداخت هزینه به شخص دیگر: اگر به شخصی برای نوشتن مقاله تان پول بدهید، این کار نیز مصداقی از یک سرقت ادبی است. کلمات بیان شده در واقع متعلق به شما نیستند بلکه به سرقت رفته اند.
۳- سرقت ادبی از خود (Self Plagiarism): غالبا غیر عمدی است و ممکن است حتی هنگامی که شما از ایده ها یا عبارات مقالات یا پروژه های قبلیتان استفاده می کنید هم رخ دهد.
۴- نقل قول و بازنویسی بدون ذکر منبع: تا زمانی که منابعتان را به درستی استناد کرده باشید، پارافریز مقاله به خودی خود سرقت ادبی محسوب نمی شود. اما اگر منابع مختلفی را بخوانید، برخی از نکات کلیدیشان را بیرون بیاورید و بعد این نکات را بازنویسی کنید، به طوری که انگار ایده های خودتان هستند، این نوع بازنویسی، سرقت ادبی به حساب می آید.
۵- سرقت ادبی از طریق کپی پیست کردن: سرقت ادبی از طریق کپی پیست شبیه به بازنویسی و پارافریز است یعنی زمانی که متون مختلف را کپی پیست کرده، و آنها را با هم ترکیب کنید تا یک متن جدید ایجاد کنید. این نوع از سرقت ادبی گاهی شامل تدوین قسمت هایی از متون ارجاعی، در حالی که ساختار متون اصلی حفظ شده است نیز می شود.
با توجه به اهمیت این موضوع و تاثیر مستقیم آن در اعتبار آثار پژوهشی، هر فردی در هر حوزه تخصصی که اقدام به نگارش مقاله میکند لزوما باید با تمام قواعد ارجاع دهی و استناد آشنا باشد و حتی با رعایت تمام این موازین نیز، در انتهای کار مقاله را از لحاظ موارد احتمالی سرقت ادبی مورد بررسی قرار دهد. از آنجایی که این امر نیاز به زمان و دانش کافی در این حوزه دارد، کارشناسان ما در بخش پارافریز مقالات علمی موسسه سینا، تمام موارد مشکوک به سرقت ادبی را بررسی و اصلاح میکنند تا از بروز مشکل در فرایند پذیرش مقاله در مجلات علمی جلوگیری شود. برای استفاده خدمات پارافریز مقاله میتوانید بصورت آنلاین با کارشناسان موسسه سینا در ارتباط باشید.
بیشتر بخوانید:
