یکی از چالشهای مهم در حوزه تحقیقات و مطالعات پژوهشی، نقض اصول اخلاقی در طی این فرایند است که یکی از مصادیق رایج آن سرقت ادبی میباشد و امروزه در فضاهای دانشگاهی با گسترش دسترسی به منابع و مقالات علمی از طریق وب و اینترنت، شکل جدیدی به خود گرفته است.
یکی از چالشهای مهم در حوزه تحقیقات و مطالعات پژوهشی، نقض اصول اخلاقی در طی این فرایند است که یکی از مصادیق رایج آن سرقت ادبی میباشد و امروزه در فضاهای دانشگاهی با گسترش دسترسی به منابع و مقالات علمی از طریق وب و اینترنت، شکل جدیدی به خود گرفته است. آمارها نشان میدهد که سرقت ادبی رو به افزایش است و متاسفانه بسیاری از دانشجویان در مقالات علمی خود از اطلاعات موجود در اینترنت بدون اجازه نویسنده اصلی و منبع نخست، آگاهانه یا ناآگاهانه استفاده میکنند. اما باید دانست که هر گونه بهرهبرداری از تحقیقات و دستاوردهای دیگری در اثر خود بدون اینکه منبع آن ذکر شود یا از نویسنده یادی عنوان گردد، یک سرقت علمی و ادبی است.
سهولت و سرعت فناوری در شکلگیری سرقت ادبی از جمله دلایلی است که افراد را به این سمت میکشاند ولی دلایل دیگری نیز هستند که در شیوع این پدیده دخیل هستند. از جمله طرز فکر جدیدی که در دانشجویان و محققین تازه کار بوجود آمده که میتواند در شکلگیری سرقتهای ادبی و علمی نقش داشته باشد. برای مثال، گستردگی و بزرگتر شدن دامنههای تحقیقات به دانشجویان این طرز تفکر را میدهد که کسی نمیتواند متوجه تقلب و سرقت ادبی آنها شود. اما پرسش اینجاست که چگونه میتوان این مشکل را کاهش داد و یا حتی ریشه کن کرد؟
گام اول، آگاهی دادن در این زمینه و مبارزه با این معضل در مراکز آکادمیک و علمی به عنوان یک وظیفه اخلاقی و علمی است. بنابراین باید هر محققی اساسا با مفاهیم مرتبط با سرقت ادبی آشنا بوده و از عواقب و مسائل حقوقی چنین کاری آگاه باشد. چرا که این کار خود به نوعی بعنوان بازدارنده عمل میکند.
اینکه فردی به عمد و آگاهانه در تحقیق یا پژوهش خود از آثار و ایده های دیگران بدون ذکر منبع استفاده کرده و به نام خود طرح و عنوان کند، مسلما مجازات و پیامدهای این عمل ناشایست، لایق چنین فرد سست اراده و کاهلی است که به آثار محققین دیگر دست میبرد. اما در مواردی نیز، فرد بعلت ناآگاهی و یا کاملا غیر عمد مرتکب این عمل میشود که در اینصورت باید قبل از اقدام به انتشار نتایج مطالعات خود در قالب مقاله یا کتاب، موارد احتمالی سرقت ادبی را بررسی و اصلاحات لازم را اعمال کند تا در مراحل بعدی با مشکل مواجه نشود.
اگر مطلبی مرتبط با موضوع مقالهای که نگارش خواهید کرد در اختیار دارید باید سعی کنید که ابتدا آن را کاملا درک کنید و بعد با عبارات و زبان مخصوص به خودتان از محتوای مربوطه استفاده نمایید. رونوشت از بیش از دو کلمه از یک مطلب جایز نیست و شما را در معرض اتهام به سرقت ادبی یا Plagiarism قرار میدهد.
اگر قصد استفاده از منبعی دیگر در مقاله خود را دارید باید، محتوای آن را به زبان خودتان به نگارش درآورید. در صورتی که از عبارات عینیِ منبعی دیگر بهرهمند میشوید هم نیاز به استفاده از نقلقول به وجود میآید.
در بازنویسی مقاله فقط باید از مفاهیم و ایدههای مهم منبع اصلی استفاده کنید. به همین خاطر، لازم است تا منبع را به خوبی بررسی کنید و آن را درک نمایید. در این صورت، استفاده از منابع و مراجع دیگر بسیار ساده و سریع پیش خواهد رفت. در هنگام بازنویسی و پارافریز عبارات و ایدهها در مقاله خود به منبع نگاه نکنید تا حواستان معطوف به نگارش به سبک و سیاق خودتان شود.
صحت متن هم باید رعایت شود و به عبارت دیگر، اجازه ندارید نظرات شخصی خود را در هنگام استفاده از مطالب یک منبع دیگر به آن وارد کنید. به این عملیات بازنویسی مقاله گفته میشود و با مرور یا بازبینی فرق دارد.
چنانچه به نرم افزار ها و سایت های بررسی سرقت ادبی مقالات، دسترسی ندارید و یا استفاده از آنها برای شما هزینه بر و یا سخت است، اما برای ارسال مقالات علمی خود خصوصا به مجلات معتبر خارجی نیاز به پارافریز و رفع موارد سرقت ادبی مقاله خود در زمان کوتاهی دارید، این کار را به متخصصین زبده موسسه سینا بسپارید. کارشناسان ما با سالها فعالیت در این حوزه، امکان پارافریز و بررسی مقالات شما را در کوتاهترین زمان ممکن و با هزینه ای کاملا به صرفه فراهم میکنند تا در پذیرش مقالات خود از سوی مجلات با کمترین احتمال ریجکت مواجه باشید و در چاپ مقاله خود موفق عمل کنید.